Op woensdagnamiddag 16 oktober neemt de NMBS-Holding deel aan de Europese 'Restart a Heart Day'. In het station van Brussel-Zuid worden de levensreddende handelingen aangeleerd tijdens een grootscheepse opleiding waaraan iedereen kan deelnemen. Professionele hulp¬verleners staan in voor de begeleiding.
Woensdag grootscheepse opleiding in station Brussel-Zuid
Elk jaar krijgen ongeveer 350.000 Europeanen een hartstilstand buiten het ziekenhuis. Op dit ogenblik overleeft minder dan één slachtoffer op tien (6 %). Slechts in 20% van die gevallen worden levensreddende handelingen uitgevoerd. De reden daarvoor is dat we die handelingen, hoe eenvoudig die ook zijn, gewoon niet kennen. Statistisch gezien behoren de Belgen tot de slechtste leerlingen van Europa.
Om een zo groot mogelijk aantal mensen bewust te maken en de levensreddende handelingen aan te leren, staat op 16 oktober een eerste editie van de 'Restart a Heart Day' op het programma. Deze dag is een initiatief van de 'European Resuscitation Council', een groep urgentie-experts. De ‘Restart a Heart Day’ zal plaatsvinden op verschillende locaties in de Europese Unie. De NMBS-Holding neemt samen met de 'Belgian Resuscitation Council' (BRC), de vzw Minipop - Les Amis du Samu en het project 'EMuRgency' van de euregio Rijn-Maas deel aan deze grootschalige campagne. Op 16 oktober van 15.30 tot 19.00 uur krijgen de voorbij-gangers in het hart (!) van het station van Brussel-Zuid de kans om in enkele minuten te leren hoe cardiopulmonale reanimatie in zijn werk gaat. Van alle inwoners van de Europese Unie is de Belg zich het minst bewust van het belang van levensreddende handelingen. Hij weet ook niet hoe die uitgevoerd moeten worden.
Het programma van de dag en het sensibiliseringfilmpje is te vinden op www.restartaheart.be.
Weet jij hoe je een AED moet gebruiken in geval van nood? Eigenlijk is het kinderspel! Leer snel hoe het in zijn werk gaat! Neem een kijkje op 'www.youtube.com' en geef 'aed G3 dutch' in als zoekterm. Of kom gewoon een kijkje nemen op onze grootschalige opleiding op 16 oktober om 15.30 uur in het station van Brussel-Zuid.
Wist je dat het ritme van een correcte hartmassage overeenstemt met het ritme van het liedje 'Staying Alive' van de Bee Gees? Blijkbaar hebben ze een goede naam gekozen voor hun nummer! Dat ritme komt overeen met 100 massages per minuut.
Defibrillatoren ter beschikking in 14 stations
Sinds 2010 zijn de 14 grootste stations van het land uitgerust met defibrillatoren. Het gaat om 19 Automatische Externe Defibrillatoren (AED). De toestellen zijn mobiel. Ze kunnen dus worden meegenomen tot bij het slachtoffer. Bovendien werken ze automatisch en zijn ze dus eenvoudig in gebruik. De vocale assistentie gidst de voorbijganger, die op dat moment redder wordt, doorheen de stappen van de hartreanimatie. Sinds 2006 geeft de wet iedereen de toelating om een AED te gebruiken tijdens een reanimatie. In de Brusselse stations zijn telkens twee AED's voorhanden: een Nederlandstalige en een Franstalige. (In de Channel Terminal in Brussel-Zuid is ook een Engelstalig exemplaar aanwezig).
Leven gered in het station!
In de loop van 2012 werden de defibrillatoren in de stations vier keer gebruikt. Een keer in het station van Brussel-Noord, twee keer in het station van Brussel-Zuid en een keer in het station van Luik-Guillemins. In 2013 werd de AED een keer gebruikt, in het station van Brussel-Zuid. In vier van de vijf gevallen is het slachtoffer van de hartaanval alsnog overleden. In november 2012 heeft een treinbegeleider van NMBS de defibrillator gebruikt in het station van Luik-Guillemins en zo het leven van het slachtoffer gered.
In 2012 volgden de medewerkers van de NMBS-Groep (veiligheidsdienst Securail en de treinbegeleiders) naast hun beroepsopleiding een aanvullende infosessie over het gebruik van de defibrillator. Vandaag volgden al meer dan 3000 spoorwegmedewerkers de opleiding over het gebruik van de AED.
Thomas De Rammelaere, NMBS-medewerker, redde een leven gered in Luik-Guillemins
In november 2012 trad Thomas de Rammelaere, leider van de Cel Treinbegeleiding in Brussel, heel alert op en gebruikte de aanwezige AED-defibrillator.
'Op 20 november 2012 liep ik door de grote hal van het station van Luik-Guillemins. Ik was op weg om de trein te nemen. Een krant die op de grond viel, trok mijn aandacht. Even later zag ik een oudere man neervallen. Hij kwijlde en reutelde. Ik ben naast hem neergeknield en vroeg of hij me kon horen. Ik probeerde contact te houden, maar hij verloor het bewustzijn. Een collega heeft dan de hulpdiensten gebeld. Ik voelde geen hartslag meer, dus ben ik de defibrillator gaan halen. Aangezien ik bij NMBS werk, wist ik dat die achteraan het station hing, naast de geldautomaat. Als je een defibrillator uit de kist haalt, gaat er een alarm af, waardoor ik nog meer stress kreeg. Ik liep tot bij het slachtoffer, dat bij de hoofdingang lag. Ik heb dan het toestel geopend en de gesproken instructies exact gevolgd. De eerste was: 'Blijf kalm.' Makkelijk gezegd! Samen met een Engelse reiziger maakte ik de borst van het slachtoffer vrij. Het was niet eenvoudig om zijn kleren te verwijderen: jas, colbert, debardeur, hemd en onderhemd ... Het moest allemaal over zijn hoofd. Ik volgde verder de aanwijzingen. Ik heb de elektroden uitgepakt en aangebracht zoals het hoort. Volgens de machine moest een elektrische schok worden toegediend. De AED gaf duidelijke instructies: “Hou afstand. Zorg ervoor dat niemand het slachtoffer aanraakt. De schok wordt toegediend over 3 - 2 - 1”. De schok is zeer indrukwekkend. De armen en de benen van het slachtoffer vlogen in de lucht: het was echt zoals je het soms op tv ziet! Vervolgens zei het toestel: “Begin de hartmassage”. Dus ben ik gestart met hartmassage en beademen volgens de instructies van de AED, die automatisch het hartritme analyseert. Dat ben ik blijven doen tot de ambulance en de MUG er waren. Ze vroegen me om verder te doen tot ze hun materiaal hadden uitgeladen, en namen het daarna van me over.' Operatie redding geslaagd!
'Weet je wat indruk heeft gemaakt op mij? De ongelooflijke massa mensen die rond ons kwam staan tijdens de interventie. De mensen stonden daar gewoon. Ik denk dat ze niet wisten wat ze moesten doen in dergelijke omstandigheden. Toen ik 14 jaar was heb ik op school initiatie eerstehulpverlening gekregen. Die is van pas gekomen. Eerstehulpverlening zou deel moeten uitmaken van het lessenpakket op school. Ik bleef ook de hele tijd tegen mezelf zeggen: “Don’t think to do, just do”. Ik heb niet echt nagedacht, gewoon gehandeld.'
'Ik heb een adreskaartje achtergelaten in de zak van het slachtoffer, omdat ik graag wou weten of hij het ging redden. Van de politie kreeg ik ook zijn naam. 's Namiddags heb ik even gebeld om te informeren. De dokters konden op dat moment nog niet zeggen of hij het ging halen. Maar uiteindelijk is hij erdoor gekomen. Ik ben hem gaan bezoeken in het ziekenhuis met een marsepeinen hart mee als cadeautje. Ik heb hem dan ook zijn agenda teruggegeven. Toen hij weer thuis was, heeft hij mij en mijn gezin uitgenodigd voor een etentje en heb ik een goede fles wijn gekregen.'
Hervé de Borman: 'Ik dank mijn leven aan Thomas en aan de defibrillator van het station'
Op 20 november 2012 zakt Hervé de Borman in elkaar in het station van Luik-Guillemins. Hij is geveld door een hartaanval. Een NMBS-medewerker kan zijn leven redden dankzij de defibrillator. Dit is het verhaal van Hervé.
Hervé de Borman is erenotaris. Hij is 72 jaar. Op 20 november 2012 moet deze Luikenaar naar Brussel om professionele redenen. Hij heeft nog nooit een hartaanval gehad en er is ook niets dat wijst op hartproblemen. Hervé is in prima gezondheid wanneer hij het station van Luik-Guillemins binnenwandelt. En dat is alles wat Hervé zich herinnert.
Zijn herinneringen beginnen pas opnieuw 8 dagen later, als hij wakker wordt in het Citadelle-ziekenhuis in Luik. 'Het is heel simpel. Ik herinner me niks. Toen ik mijn ogen opende, zag ik een knappe, Afrikaanse verpleegster van 40 jaar oud ongeveer, met een grote glimlach op haar gezicht. "Ik ben Marguerite en ik ben uw verpleegster", zei ze. Ze legde me in grote lijnen uit wat me was overkomen. Blijkbaar hadden ze me in kunstmatige coma gehouden en hadden ze me nu wakker gemaakt. "Ik heb een stent geplaatst via uw lies. Als er nog een geplaatst moet worden, zegt u maar dat Marguerite dat moet doen", zei de verpleegster. Ik moet raar gekeken hebben, want al lachend voegde ze eraan toe: "Om de eerste stent te plaatsen, heb ik de helft van uw schaamstreek geschoren. Als het nodig is, doe ik de andere helft ook."
Hervé moet er nog steeds om lachen. Ook de rest van het verhaal heeft hij van horen zeggen: de hartaanval, de tussenkomst van de treinbegeleider, een tweede schok in de ambulance van de MUG, de aankomst in het ziekenhuis. 'De cardioloog had er geen goed oog in: “Ik denk niet dat hij de ochtend haalt", had hij tegen mijn familie gezegd.' Uiteindelijk haalt Hervé het toch. 'Dankzij mijn gestel, volgens de cardioloog.' Na tien dagen in het ziekenhuis mag hij naar huis. 'Ik doe het nu wat rustiger aan en volg twee keer per week cardiale revalidatie in het AZ. Vier keer per week maak ik ook een wandeling van 6 km. Ik heb ook mijn voeding aangepast. Er zijn dagen dat ik me nog slapjes voel, maar volgens de artsen kan het makkelijk anderhalf jaar duren voor ik terug volledig de oude ben.'
Volgens Hervé de Borman is zijn redding een mirakel. 'Het is alsof ik een tweede kans gekregen heb', lacht hij. ‘Ik kijk anders naar het leven en probeer er meer van te genieten.' Hij heeft zijn redders uitgebreid bedankt en is blij dat er defibrillators aanwezig zijn in de stations en op openbare plaatsen: 'In Frankrijk zijn er wel veel meer dan bij ons', zegt hij. Hij beseft maar al te goed dat hij geluk heeft gehad dat Thomas in de buurt was op het ogenblik van zijn hartaanval. 'Levensreddende handelingen zijn van onschatbaar belang. Ik hoop dat mijn getuigenis mensen ertoe aanzet om te leren reanimeren'.
